Nosač Samuel kao nosiva sinegdoha

Abstract

U članku se istražuje sinegdohalnost pripovijedaka Isaka Samokovlije na korpusu "Nosač Samuel i druge priče". Pri analizi se polazi od koncepata Nelsona Goodmana i Mary Louise Pratt, pri čemu se ustanovljuje korelacija između sinegdohalnosti i svjetotvornosti s jedne strane, a odnosa forme kratke priče i forme romana s druge strane, i to po kriteriju sinegdohalnosti koja se promatra kao oblikotvorno načelo teksta. Konceptualni okvir analize uključuje također i kategoriju fraktalnosti (Mandelbrot), koja povezuje sinegdohalnost i svjetotvornost.

The article explores the synecdoche of Isak Samokovlija's stories in "Samuel the Carrier and other stories". The analysis starts from the concepts of Nelson Goodman and Mary Louise Pratt, establishing a correlation between synecdoche and worldmaking on the one hand, and between the form of a short story and the form of a novel on the other, again according to the criterion of the synecdoche in the text. The conceptual framework of the analysis also includes the category of fractality (Mandelbrot), which connects synecdoche and worldmaking.